(do siedzenia)

См. также в других словарях:

• kierować [rządzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czymś} {{/stl 8}}z tylnego siedzenia {{/stl 13}}{{stl 7}} kierować czymś, wydawać polecenia, nie pełniąc danej funkcji, ale mając decydujący wpływ na osoby zajmujące kierownicze stanowisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Można… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siedzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który wymaga siedzenia lub podczas którego się długo siedzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedzące zajęcie. Siedząca praca. Siedzący tryb życia. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siedzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. siedzieć (p.) siedzący w użyciu przym. 1. «taki, podczas którego długo się siedzi, wymagający siedzenia» Siedzący tryb życia. Siedząca praca. ∆ Pozycja, postawa siedząca «pozycja, postawa człowieka siedzącego»… …   Słownik języka polskiego

• miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

• kanapa — ż IV, CMs. kanapapie; lm D. kanapaap «mebel służący do siedzenia, wyściełany, zwykle z oparciem i poręczami, mogący pomieścić kilka osób» Miękka, pluszowa kanapa. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

• krzesło — n III, Ms. krzesłoeśle; lm D. krzesłoseł 1. «mebel służący do siedzenia, mający z tyłu oparcie» Krzesło drewniane, rzeźbione, wyściełane, gięte, miękkie, skórzane. Rząd krzeseł. Usiąść, siedzieć na krześle. Zajmować krzesło. Poprawić się na… …   Słownik języka polskiego

• lizeska — ż III, CMs. lizeskasce; lm D. lizeskasek «lekki kaftanik damski wkładany na nocną bieliznę podczas siedzenia (rzadziej: leżenia) w łóżku» Ciepła wełniana, jedwabna lizeska. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• ława — ż IV, CMs. ławawie; lm D. ław 1. «sprzęt do siedzenia dla kilku osób, zwykle drewniany, składający się z długiej deski na nogach lub podpórkach» Ława rzeźbiona, dębowa, kamienna. ∆ Ława sejmowa, poselska, senatorska «o siedzeniach w sejmie,… …   Słownik języka polskiego

• ławeczka — ż III, CMs. ławeczkaczce; lm D. ławeczkaczek 1. «mała ławka sprzęt do siedzenia» Ławeczka przy bramie. Siedzieć na ławeczce. 2. sport. «w gimnastyce: pozycja polegająca na wygięciu ciała opartego na rękach i nogach» …   Słownik języka polskiego

• ławka — ż III, CMs. ławkawce; lm D. ławkawek «sprzęt do siedzenia, zwykle drewniany, często z oparciem lub pulpitem» Ławka szkolna. Ławka parkowa. Siedzieć w ławce. ∆ mors. Ławka bosmańska «mocna deska, z przymocowanymi do niej w czterech rogach linkami …   Słownik języka polskiego